آمار و ریاضی در مشاوره تحصیلی!
جسارتاً بفرمایید برای آن ۲۷ نفر باقیمانده چه رخ داد؟!
حتی از زمانی که دانش آموز بودم هم روی این موضوع حساس بودم…
یادم هست اولین بار این سوال را زمانی که در حال آماده شدن برای المپیاد بودم از خودم پرسیدم.
اما رشته‌ی این سوال تا امروز هم در دستم هست و همیشه در جلساتی که مدیران و مشاورین و مدرسین در حال صحبت و یا احیانا مبالغه در باب دستاوردهایشان هستند لبخندی بر لب دارم.
لبخندی که در پشت آن این سوال منتظر پرسیده شدن است که:
پس بقیه‌شان چه؟!
به هر تقدیر، حیف که چند وقتی است حکم ممنوع الصدایی بنده در محافل این چنینی در حال اجرا است و امکان پرسیدن در مورد درصد پیروزی از بزرگان و اساتید و دکترها و مهندس‌های نظام آموزشی وجود ندارد.!
با این حال در اینجا که صاحب‌خانه هستم خواستم یک بار برای همیشه این سوال را مطرح کرده باشم که حداقل دانش آموزان کلاس خودم این نکته را به عنوان یک ابزار کاربردی برای سنجش توان یک سیستم آموزشی در نظر داشته باشند…
رسم است که در جلسات این چنینی که هدف برگزارکنندگان و سخنرانان آن، ترغیب دانش آموزان و والدین به ثبت نام یا انجام کاری است تمرکز بر روی برندگان باشد، و اگر آماری هم مطرح می شود عموما آمار کسانی بیان می شود که توانسته اند مسیر را با موفقیت طی کنند.
در این اثنا کسی صحبتی از شکست خوردگان به میان نمی آورد.
ولی همیشه این را برای خودم یا دوستانم یادآور می شوم که:
آیا رندمنس را از یاد برده‌اید؟!
داستان رندمنس از این قرار است که اگر یک روز، خدای نکرده، منِ حسام سوف باف، مدیر یکی از مدارس سمپاد شهرم بشوم! صرفا بر مبنای شانس هم که شده احتمالا می توانم ۴ درصد از دانش آموزان تحت مدیریت‌ام را به رتبه های زیر صد کنکور سراسری یا مدال آور المپیاد تبدیل کنم.
و اگر روزی در جایی خواستم اعلام افتخار آفرینی بکنم و پُز سبک مدیریتی و درایت و کیاست و هوش خودم را بدهم باید مراقب این باشم که مقدار پایه ای که همیشگی باید باشد را از آن فاکتور بگیرم یا حداقل حداقل حداقل!! اگر کمتر از آن نصیبم شده، آن را به نحوی بیان نکنم که انگار همین هم قرار نبوده اتفاق بیفتد.
و موضوع دوم هم همان بحث مخرج کسر است:
اگر من در پایان سال تحصیلی پنج دانش آموزم توانسته باشند در رشته پزشکی پذیرفته شوند باید این سوال از من پرسیده شود که تعداد کل دانش آموزانم چند نفر بوده!؟
۵ نفر از ده نفر احتمالا آمار بسیار درخشانی برای یک مشاور خواهد بود، اما آیا می توان به ۵ قبولی پزشکی از بین ۲۰۰۰ نفر هم به همان میزان افتخار کرد!؟
بعید می دانم.
پس به عنوان نتیجه گیری نوشته امروزم به خاطر داشته باشید که در برخورد با هرگونه تبلیغ، سخنرانی، بروشور، مطلب، ادعا و…
در قدم اول: مقدار پایه‌ای را در نظر داشته باشید
و در گام دوم: مخرج کسر را فراموش نکنید و موفقیت ها را نه به شکل عدد که به شکل درصد بیان کنید!
میزون باشین و موفق…
محمد حسام سوف باف سرجمعی
مدیر اجرایی گروه مشاوره تحصیلی فارانیوم
